Mijn Mercedes is niet te koop by Jeroen van Bergeijk

Author:Jeroen van Bergeijk
Language: nld
Format: mobi
Tags: Literatuur overig
Publisher: Amstel Uitgevers
Published: 2006-05-09T22:00:00+00:00

‘Ah, into the heart of darkness,’ fluistert Simon.

Zijn ogen twinkelen. Om zijn mond speelt een lichte grijns.

We staan voor een vergeelde Michelin-kaart van West-Afrika. Ik kijk elke dag op die kaart, die hier in de gang van Auberge Sahara op de muur is geprikt. Ik vraag me af hoe ik mijn reis zal voortzetten. Simon heeft me zojuist gevraagd wat mijn plannen zijn en ik heb hem de grensplaats Rosso aangewezen. Rosso ligt aan de Senegal, een machtige rivier die op een enorme kronkelende slang lijkt—zijn kop in de zee, zijn lijf op de grens tussen Senegal en Mauritanië, zijn staart verloren in de binnenlanden van Mali.

‘Daar wil ik oversteken,’ vertel ik hem.

Ik mag Simon wel. Hij is grappig. Hij is belezen. Simon is met zijn motor op weg naar Zuid-Afrika. Ik vraag me af of hij er ooit zal komen. Toen hij voor de eerste keer off road moest rijden, in het zand tussen Nouadhibou en Nouakchott, is hij van zijn motorfiets gevallen. Een paar passerende toeristen hebben hem in Nouakchott naar het ziekenhuis gebracht. De schade: een paar lelijke schaafplekken en een gebroken sleutelbeen. Dat was twee maanden geleden. Sindsdien wacht hij tot de artsen het verantwoord vinden dat hij verder trekt. Ik bewonder hem omdat hij niet is teruggegaan naar Londen. Dat had voor de hand gelegen: thuis op genezing wachten en dan weer verder gaan. Maar Simon was bang dat van uitstel afstel zou komen en eigenlijk durfde hij ook zijn vrienden niet onder ogen te komen: nauwelijks begonnen en dan al mislukt. Dat hij zich schaamt, gaf hij gisteravond na een paar whisky’s—Jean-Pierre had zijn fototoestel tegen een fles Johnnie Walker geruild en iedereen getrakteerd—met zoveel woorden wel toe. Schaamte waarmee hij overigens elke keer dat er een motorrijder vol enthousiaste verhalen over het rijden in de woestijn in Auberge Sahara arriveert, opnieuw wordt geconfronteerd. Hij verveelt zich suf in Nouakchott. Vandaar dat hij—barst maar met die dokters—vorige week een ritje heeft gemaakt. Een weekendje naar Saint Louis, driehonderd kilometer naar het zuiden. In Rosso is hij de grens overgestoken.

‘En, hoe was het daar?’ vraag ik gretig. ‘Was het echt zo erg?’

‘Ik wil de pret niet voor je bederven,’ zegt Simon. ‘Je moet het zelf ervaren, maar ik kan je wel dit vertellen: bring plenty of cash.’

Rosso staat bekend als de beruchtste grensovergang van West-Afrika, volgens sommigen van heel Afrika. De grens zou niet alleen worden bevolkt door een legertje corrupte douaniers, maar ook door tientallen sjacheraars die de reiziger op alle mogelijke manieren proberen kaal te plukken. Op internet circuleren verhalen over de oplichterspraktijken die hier de normaalste zaak van de wereld schijnen te zijn. De boodschap: vermijd Rosso, koste wat het kost.

De meest notoire grensovergang van Afrika? Die wil ik meemaken. Kom maar op, heart of darkness.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.